Bedrijfsleider Roy Swiers brengt bericht uit vanuit gameshop Nedgame in Utrecht.

Toen de PSP nog niet zo gek lang uit was, kocht ik voor Dr Games zo nu en dan geinige importgames in uit Amerika en Japan. Games die hier niet uitkwamen, maar wel de moeite waard leken. Een titel die mijn aandacht al vrij snel greep was Mobile Train Simulator + Densha de GO!. Een treinsimulatiereeks waarvan er in Japan voor verschillende spelcomputers al meer dan 25 delen uitkwamen. Dit was echter de eerste keer dat er gebruik werd gemaakt van full-motion video.

In augustus 2003 speelde ik de PS2-versie al even in Tilburg op Game On. De daar aanwezige controller trok de aandacht, maar ik stoorde me aan de graphics. De PS2 kon niet voorkomen dat er pop-up ontstond in de horizon. Daar zou je mooi geen last van hebben bij een versie met FMV.

Goed, de game kwam binnen en ik was onder de indruk. Maar helaas wist-ie me niet heel lang bezig te houden. Ik liep tegen de taalbarrière aan, aangezien de game geen Engelse taaloptie had. Op internet was er maar weinig te vinden over het spel. Niemand die mij op weg kon helpen, nergens een goede Engelstalige handleiding. De game verdween in het rek met tweedehands games, werd door iemand gekocht en was daarmee definitief onderdeel van mijn geschiedenis geworden.

Nostalgie

Aangezien er thuis in de woonkamer vaak soaps worden gekeken tussen zeven en half negen, leek het mij laatst een goed idee de portable PlayStation aan te schaffen voor wat gezellig vermaak naast mijn meisje op de bank. Ik had al lang geen PSP meer in mijn bezit gehad en kocht een PSP-3000. Een prima te verantwoorden aanschaf met gelijk de toppers Ridge Racer 2, Wipeout Pulse en Loco Roco 2 erbij.

Al spelende dacht ik terug aan die ene treingame. Nostalische gevoelens borrelden omhoog en de laptop werd erbij gepakt. Eventjes googelen. Bij het zien van de screenshots begonnen mijn vingers al te jeuken. Ik moest deze game weer spelen! Na nog wat verder zoeken, bleek ook nog eens dat er inmiddels mensen waren die beknopte Engelse handleidingen hadden geschreven, fantastisch! Na wat heen en weer mailen bleek al snel dat de eigenaar van Nedgame nog een exemplaar van de bewuste game had liggen, die ik wel kon overnemen.

Tsjoek-tsjoek

We zijn nu nog geen twee weken verder en ik heb ondertussen ook al een PS3-versie (Railfan) met FMV binnen vanuit Hongkong en twijfel over de aankoop van de enige andere PS3-versie (Railfan Taiwan High Speed Rail), waarin je bijna drie keer zo hard kan gaan als in de meer metro-achtige games die ik nu speel.

Mijn vriendin begrijpt er uiteraard helemaal niets van. Als ik met treintjes speel, kijkt ze alsof ze haar woest aantrekkelijke vent in één klap ziet veranderen in een shag rokende, naar goedkope aftershave ruikende machinist. Of misschien wel gewoon in een naar zweet ruikende computernerd, ik weet het niet.

Maar goed, daar zit ik dus. Ik houd mezelf aan de maximumsnelheid (overschrijden is uit den boze), probeer geen seconde te laat het station binnen te rijden (dit levert strafpunten op, maar is erg moeilijk) en geloof dat ik het allemaal ook echt zelf doe. En dat terwijl ik eigenlijk alleen de video versnel en vertraag, waarbij wat metertjes de snelheid en versnelling aangeven. Veel statischer kun je het niet krijgen. Een echte nerdgame dus: voor de liefhebbers.

Zo casual als wat

En opeens zie ik het: heel Nederland wordt machinist. Eigenlijk zijn treinsims in deze vorm de ultieme casual game. Makers van casual games verzinnen simpele games die een groot publiek aanspreken. Nou, meneer of mevrouw de ontwikkelaar: hier heb ik iets voor jullie. Kant en klaar. In de games die ik nu speel, hoef ik alleen maar te remmen en te accellereren, en wat regeltjes in de gaten te houden. Met een wat ruimere foutmarge (wij westerlingen zijn meer vertragingen gewend dan die punctuele Japanners) en met Nederlandse (of desnoods Engelse) taal zou deze game al helemaal geschikt zijn voor beginners.

Al die mannen van middelbare leeftijd die nog geen ruimte of budget hebben voor een mooie modeltreinbaan op zolder vormen de doelgroep. En dan heb je ook nog de kinderen die hun slaapkamer vol hebben hangen met treinposters. Door de (vermoedelijk) redelijk lage productiekosten zou het zelfs mogelijk moeten zijn om een dergelijke game te maken met (een deel van) het Nederlandse spoornetwerk. Met online leaderboards zou het zelfs een ding kunnen worden om de meest punctuele machinist van Nederland te zijn, wat voor de NS de ideale manier zou zijn om personeel te werven. Opeens weet je het: je wordt gamer.