Roy Swiers brengt verslag uit vanuit gameshop Nedgame in Utrecht.

Ik hoor regelmatig van mensen dat ze wel eens willen weten hoe een dag in een gameshop eruit ziet. Daarom vind je hieronder een chronologisch overzicht van een typische gameshopdag. Mocht het je opvallen dat deze blog niet erg actueel is, dit komt doordat de dag die ik beschrijf plaatsvond in mei.

Ochtend

08:30 - Ik word wakkergebeld door de eigenaar van de appartementen boven Nedgame. Of ik naar de winkel wil komen om te kijken of de eerder door ons vastgestelde lekkage is opgehouden. Hij heeft op dat moment een loodgieter over de vloer. Ik schiet in mijn kleren, gelukkig woon ik om de hoek. De lekkage is inderdaad verholpen, dus ik kan naar huis voor mijn ontbijtje.

10:00 - De winkel gaat open. Ik zet een bakkie koffie, ruim wat achtergelaten games op die nog op de toonbank liggen van de dag ervoor en start het kassaprogramma en de e-mail op. Terwijl ik dit doe, check ik even wat nederlandse gamewebsites als Gamer.nl en Ownage.nl om te kijken of er nog interessante nieuwtjes zijn.

10:35 - De eerste klant. Hij wil een PSP inruilen met daarbij de game Brothers in Arms. De enige game die hij ooit gespeeld heeft, meldt hij. De PSP is van het eerste model, maar ziet eruit als nieuw en werkt perfect. Het inruilbedrag wordt besteed aan Call of Duty World at Waren Hawx voor de Xbox 360.

10:45 - Een jongeman die eerder vanochtend belde, wandelt binnen. Hij kocht gisteren een tweedehands exemplaar van Smash Court Tennis Pro Tournament 2, maar kon daar niet een toernooi in spelen zoals hij dat graag wilde. Ik haal alle andere goede tennisgames die we op voorraad hebben (helaas geen Virtua Tennis) uit de kast en de klant gaat in onze zithoek kijken welke game hij wil hebben.

11:15 - Mijn collega uit Almere belt. Een klant daar is op zoek naar een pvc-statue van Phoenix (Final Fantasy), die echt in een doos moet zitten. Wij hebben nog een ongeschonden exemplaar staan, dus die gaat richting Almere. Tja, je bent een verzamelaar, dan wil je zoiets wel in nieuwstaat.

11:33 - De tennisklant is er nog en komt er maar niet uit. Ik vind het altijd leuk om te zien hoe iemand alles tot in de details beoordeelt voor een aankoop. Tussen neus en lippen door vraagt hij hoe duur de Playstation 3 nu eigenlijk is. De 395 euro’s zijn hem nog wat teveel van het goede. Tien minuutjes later besluit hij dat het toch Roland Garros 2005 gaat worden. Hierin kun je volledige toernooien spelen.

11:38 - Oud collega Zuraida belt, zij werkt tegenwoordig bij Dutch Game Garden. Deze week hebben zij allerlei consoles en handhelds uitgestald met daarop games die in Nederland gemaakt zijn. Vorige week doneerde ik hiervoor een Game Boy Color, zodat het origineel van Toki Tori gespeeld kan worden. Nu is ze op zoek naar een Commodore 64. Ze herinnert zich dat deze ergens achterin het magazijn stond toen ze hier nog werkte. Dit is niet meer het geval, ontdek ik, maar ik beloof nog eens goed te zoeken als collega Michael er straks is. En ik neem me voor om ‘s middags nog even naar de opstelling bij de Dutch Game Garden te gaan kijken.

11:50 - De telefoon gaat. Een klant vraagt zich af of UFC 2009 Undisputed voor de PS3 al uit is. Er word veel gevraagd naar deze game, die gaat uitkomen voor PS3 en Xbox 360. Kan wel eens een hit gaan worden.

11:56 - Een van onze vaste BN’ers loopt binnen met haar zoontje. Er wordt een nieuwe game voor de Wii gekocht: Ice Age 2. Een belangrijk argument voor de koop is dat de game volledig Nederlandstalig is. Het mannetje zit met zijn voetje in het gips en vindt het leuk dat ik opmerk dat zijn gips blauw is. Want die kleur heeft hij zelf gekozen.

Middag

12:07 - Een jongeman vraagt naar Pokémon Platinum voor de DS. Die hebben wij al liggen en dus verschijnt een glimlach van oor tot oor. Ma wordt even lief aangekeken en de 40 euro is betaald. Zo makkelijk ging dat vroeger niet bij mij… Maar ja, tegenwoordig is alles anders.

12:20 - Een stel in joggingpak en Nike Air Max (wat in de buurt waar de winkel gevestigd is een heel normale manier van kleden is) komt DS-spellen kopen. Of ze het nu voor zichzelf kopen of voor hun eventuele kinderen is mij niet duidelijk. De games Crash of the Titans en Eindeloos Mahjong worden vrij doelbewust gekocht, maar Starfox Command en Boogie volgens mij alleen omdat ze toevallig goedkoop zijn en het geld in de portemonnee brandt. Ik wens de klanten er veel plezier mee toe.

13:07 - Ring ring ring ring bananaphone, de telefoon gaat. Of we ook R4-kaarten verkopen. “Nee, dat doen we niet.” En dan ook nog vragen waarom niet. Tja…

13:12 - Een mooie blonde dame aan de balie. Met in haar handen de PSP UMD-film Rocky. Op de vraag of ze zo’n Rocky-fan is, krijg ik een voor mij bevestigend antwoord: de film is niet voor haarzelf. Het gebeurt maar zelden dat mooie blonde dames iets voor zichzelf kopen in onze winkel. Haar broertje is jarig en dol op boksen.

13:37 - Tijd voor een boterham. Lunchen doen we hier aan de balie op een rustig moment. Pauze is voor mietjes, haha. Ik moet trouwens zeggen: het mooie weer probeert mij naar buiten te lokken. Ik moet nog werken tot half zes, dus dat zit er niet in. Maar even een frisse neus halen moet kunnen. Ik neem de telefoon wel even mee.

13:45 - Het is stil in de winkel, dus even snel een stofzuiger er doorheen. Er waait allemaal bloesem naar binnen de laatste dagen.

13:50 - Een moeder met zoon op zoek naar Zelda Twilight Princess voor de Gamecube. Zoonlief wil liever een Wii, maar dat vindt ma te duur. Ik help de moeder door de zoon ervan te overtuigen dat de Gamecube-versie van Twilight Princess beter is vanwege de bestuurbare camera. Dit wordt wel op prijs gesteld, geloof ik.

14:11 - Een jochie van 12 koopt (samen met zijn moeder) GTA Liberty City Stories voor de PSP. Ouders vertellen over de inhoud van de GTA-games heeft geen zin, weet ik uit ervaring. Kinderen krijgen bijna altijd wat ze willen.

14:15 - Mijn collega Michael komt binnen. Hij hoeft pas om half vier te werken, maar goed, zo gaat dat hier.

14:20 - Een moeder met (ik schat) 7-jarige zoon komt de winkel binnen. Hebben een Xbox 360 gekregen van vader, maar de controller werkt niet. Na het demonstreren van de twee synchronisatieknopjes en de werking ervan is een hoop meer duidelijk. Het jongetje heeft op zijn verjaardag 330 euro opgehaald (zal wel druk zijn geweest) en koopt twee games: Sonic Unleashed en Thrillville. Het jochie weet heel goed wat-ie wil, mooi om te zien. Ook dit kereltje speelt trouwens gewoon GTA 4.

14:25 - Nog een mooi meisje? Het is wel raak vandaag. Ze komt voor Mario Party 2 op de Nintendo 64. Ze heeft haar Xbox verkocht omdat een Nintendo 64 gewoon leuker is. Cool, een vrouw met smaak!

14:35 - De eerste ‘zithoeker’ komt binnenlopen. Zo noemen we de mensen die met regelmaat in onze zithoek te vinden zijn. Dit exemplaar hangt al zo lang in de winkel rond als ik er werk en dat is bijna acht jaar. De laatste paar jaar zien we hem eigenlijk wel elke dag en Michael maakt hier dankbaar gebruik van. Street Fighter IV in de PS3 en spelen maar.

15:30 - Een koerier komt binnenlopen met een levering, we zien hem vaker. Een ouwehoer eerste klas. Als je lacht om een grap of reageert op een verhaal, dan kom je niet meer van hem af. Gezellig is hij wel, op een bruincaféachtige manier. Bedankt voor de pakketjes en tot ziens.

16:05 - Ik heb Niels (’t Hooft) aan de telefoon over een afspraak die ik met hem had. Hij reserveert gelijk even Little King’s Story voor de Wii. Zo zie je maar, zelfs Niels moet zo nu en dan zijn games gewoon kopen.

16:23 - Drie ondiepers met het haar strak van de gel betreden de winkel. Of ze Skate en Red Steel kunnen verkopen? Dat kan, samen zijn ze € 7,50 waard. Inruilen is voordeliger, dan krijg je 15 euro. “O, is dat alles? De vorige keer kreeg ik meteen cash.” Ik geef aan de waardes vast staan en al veel langer op deze manier worden berekend. “Ach, het zijn toch niet mijn spellen.” Nieuwsgierig naar het hoe en wat vraag ik om uitleg. “Ze zijn van mijn broer! Hij wilde er niets mee.” Ik ga akkoord en de klant lijkt tevreden. Zelf verbaas ik me er nog steeds wel eens over dat mensen voor dergelijke bedragen hun games verkopen.

Hierna duik ik naar achter om het laatste uur wat administratieve dingen te doen en krijg ik nog maar weinig mee van wat er in de winkel gebeurt. Mijn collega Michael heeft het overgenomen. Het was een rustige dag met voor mij weinig bijzondere situaties. Maar als ik het zo teruglees, besef ik dat zo’n dag wellicht niet voor iedereen zo gewoon is als voor mij.