About
Volg Bashers
Nieuwe posts
Populaire posts
Nieuwe reacties
Killzone 3 pakt de draad op waar Killzone 2 ophield. Rico Velasquez, de grootste lul in de videogamegeschiedenis, heeft tegen beter weten in Helghast-leider Visari vermoord. Terwijl het imperium op instorten staat, moeten de mannen hun weg naar buiten zien te vechten. Het is onverklaarbaar hoe Rico tussen de twee delen door de tijd heeft gevonden om professionele hulp te zoeken, maar overduidelijk heeft de man een spoedcursus anger-management gekregen. Wat eerst een onvoorspelbare en grofgebekte idioot was, is nu een heldhaftige en nadenkende bondgenoot. En stiekem toch ook wel een beetje een saaie.
Rico’s lobotomie is maar één voorbeeld van veranderingen die voortgekomen zijn uit feedback van de community en, dare I say, ons critici. Meer dan ooit is het een product waarbij kritiek systematisch is aangepakt. Vorige deel te grauw en kleurlooos? Genoteerd, en zie hier kleurrijke jungles en koelblauwe ijslevels. Input lag vervelend? Okay, doen we ook meteen wat aan. Rico onuitstaanbaar? Ho, wacht… even draaien… en hopla! Bijna alle kritiek die er was op Killzone 2 is opgelost en afgevinkt. Daarmee zou het nu dan toch eindelijk de beste shooter in mensenheugenis moeten zijn… toch?
Don’t kill your darlings
Nee, zo werkt dat hier niet. Elk verbeterpunt heeft namelijk zijn keerzijde. Rico is minder vervelend, maar nu vooral een kleurloos sujet. En over kleur gesproken: Ja, de jungle en de sneeuwlevels zijn adembenemend, maar dit gaat ten koste van zowel het eigen duistere voorkomen als van de samenhang. De roep om kleur heeft Guerrilla gedreven naar levels die op zichzelf prachtig zijn, maar die onderling niet samenkomen tot een coherent geheel. Iets wat vast ook heeft bijgedragen aan de stupide plot die al die verscheidenheid onhandig probeert te rechtvaardigen.
Killzone 3
Ontwikkelaar: Guerrilla
Platform: Playstation 3
Adviesprijs: €59,99
De vertraging in de draaisnelheid en de algehele logheid maakte het dat Killzone 2 een meer tactische dan hectische shooter werd. Ook dat is (gedeeltelijk) opgeofferd nu geweren haast net zo snel draaien als in Call of Duty. Wat obsessief luisteren naar kritiek heeft opgeleverd is een volgzame, en ietwat gezichtsloze shooter. Of beter; een shooter met het gezicht van duizenden.
Een paradoxaal advies
Gelukkig schijnt de eigenheid van de maker nog wel door in zijn expertise. Hoezeer Guerrilla ons ook naar de mond (en ogen) programmeert, toch is dit niet wat Killzone 3 een goede game maakt; dat is de combinatie van de soms open velden en onvoorspelbare vijanden. De confrontatie in de wat weidsere omgevingen, daar waar soldaten van muurtje naar muurtje rennen om me in te sluiten, doet paniek en tactiek met elkaar dansen. Hier schittert het zelfs. Dit aspect zie ik volgende keer dan ook graag meer uitgebuit worden. Minder gangen en meer pleinen, om zo die mooie AI eens echt aan het werk te zien. Maar het belangrijkste advies aan de Amsterdammers is toch vooral om niet naar me te luisteren.
Dit is een recensie op basis van de singleplayer.
