Er is recentelijk wat commotie ontstaan rond een filmpje waarin Gameking JJ een oproep doet aan lezers of zij vrijwillig nieuwsberichten willen schrijven. Veel collega’s, inclusief onze eigen Rogier, bekritiseerden de Gamekings, die geld verdienen aan hun site, dat zij hun vrijwilligers op een onrechtvaardige manier inzetten.
Nu deze misstanden ter sprake komen, kan ik mijn niet mond langer houden. Dit is het moment om mijn verhaal te vertellen.
Wat je terug krijgt
Ja, ik heb ook vrijwillig nieuwsberichten geschreven. Wel twee jaar lang, voor Gamersnet.nl. Deze schurken hebben mij aangenomen in de tijd dat een nieuwbericht van mijn hand meer fouten bevatte dan regels tekst en mij opgeleid om leesbare artikelen te schrijven. Na enkele maanden kreeg ik zelfs elke twee weken een spel dat ik moest spelen en beoordelen. Ze hebben me (schrik niet!) meegenomen naar de Gamescom, waar ik de jongensdroom mocht beleven om als pers rond te lopen bij een grote gamesconventie. “The horror, the horror.”
Mijn punt is duidelijk: zelfs al heb ik nooit een cent verdiend bij Gamersnet, ik heb veel voor mijn inzet terug gekregen. Een platform om te schrijven, een strenge hoofdredacteur, een kans om mezelf te profileren, ervaring met werken in een groep vrijwilligers, perstrips waar ik me professioneel op moest stellen: de lijst nuttige ervaringen is lang. Ik heb niet alleen goede herinneringen aan mijn tijd bij Gamersnet, maar ik heb tot op de dag van vandaag baat bij mijn werkervaring daar. Als ik naar het dramatische Nederlands kijk bij veel middelbare scholieren, denk ik: “was jij maar gaan werken bij een gamesite met een strenge hoofdredacteur!”
Geldzaken
De beschuldiging van uitbuiting valt helemaal weg als je kijkt naar het enthousiasme waarmee veel jongeren zich aanmelden. Men schrijft met plezier en heeft geen contractuele verplichtingen, dus kan op ieder moment stoppen. Hoe zit het dan met het geld dat de gamejournalisten verdienen aan het werk van deze jongeren?
Ten eerste is gamejournalistiek geen vetpot. JJ rijdt niet bepaald in een Ferrari. Elke gamesite heeft een krap budget. Als iedere schrijver geld moet krijgen voor zijn werk, krijgen minder jongeren de hierboven beschreven kansen en lezers minder vermaak.
Ten tweede zijn redacteuren zich vaak bewust van het geld dat in een organisatie omgaat en kunnen ze kritisch zijn over de besteding van dat geld. Werk jij bij een gamesite waar je niet goed gecompenseerd wordt voor je werk of waar geld een taboe is? Spreek de hoofdredacteur aan! Als het antwoord je niet bevalt zijn er tientallen andere sites waar je aan de slag kunt.
Andere discussie
Ik voer liever een andere discussie, namelijk over wat verschillende sites te bieden hebben en over loyaliteit. Als ik iets aan te merken heb op JJ’s oproep, dan is het wel de wortel die hij voorhoudt: tik nieuws en word misschien een Gameking. Dat is natuurlijk onzin. Veel sites bieden veel concretere beloningen: begeleiding, trips en games om te beoordelen.
Jonge gamejournalisten moeten waakzaam blijven dat zij op de plek zitten waar zij het meest terugkrijgen voor hun inzet. Bij veel sites is er sprake van een grote loyaliteit waardoor veel schrijvers niet eens kijken hoe het er elders aan toegaat. Toen ik uitgegroeid was bij Gamersnet, ben ik naar Bashers gekomen. Dat werd mij niet in dank afgenomen, maar het was voor mij de juiste stap om te nemen. Ik hoop dat andere schrijvers hun hoofdredacties blijven vragen wat ze hen bieden, ook ten opzichte van de concurrentie.
Een kans om te grijpen
Sommige gamesites geven jongeren, die anders op de bank hangen, een mogelijkheid om zichzelf te verbeteren en toffe ervaringen op te doen. Ik hoop dat ze dat blijven doen en meer jongeren van die kans gebruik zullen maken. Vrijwillig nieuwsberichten schrijven en games beoordelen is bepaald geen straf, laat staan een vorm van uitbuiting.